Het Schaap en de Paarden
| Het Schaap en de Paarden De Duitse taalkundige August Schleicher (1821-1868) was een pionier op het gebied van vergelijkende taalwetenschap. Om de woordenschat van verschillende talen te kunnen vergelijken, creëerde hij de fabel Het Schaap en de Paarden. Hij vertaalde deze fabel naar het Oud-Indo-Europees, de hypothetische oertaal waar zowel het Oekraïens als het Nederlands van afstammen. Hieronder de tekst in het Nederlands en het Oekraïens. |
| Het Schaap en de Paarden | Вівця і коні |
| Op een heuvel, een schaap dat geen wol had, zag paarden. Één trok een zware wagen voort. Één droeg een zware last. En één droeg snel een ruiter. Het schaap zei tegen de paarden: "Mijn hart doet pijn als ik een man paarden zie drijven." De paarden zeiden: "Luister schaap, Ons hart doet pijn als we dit zien: Een man, de meester, maakt van de wol van het schaap, een warm kledingstuk voor zichzelf, en het schaap heeft geen wol." Na dit gehoord te hebben, vluchtte het schaap de open vlakte in. |
На пагорбі вівця, яка не мала вовни, побачила коней. Один тягнув важкий віз. Один ніс важкий вантаж. І один швидко ніс вершника. Вівця сказала коням: "Моє серце болить, коли я бачу, як людина змушує коней іти." Коні сказали: "Послухай, вівця, наші серця болять, коли ми це бачимо: Людина, господар, робить з вовни вівці теплий одяг для себе. А вівця не має вовни." Почувши це, вівця втекла на відкрите поле. |
"Twee dingen vervullen het gemoed met steeds nieuwe en steeds toenemende bewondering en ontzag, hoe vaker en intenser het nadenken zich erop toelegt: de sterrenhemel boven mij en de morele wet in mij.
Дві речі наповнюють душу все новим та зростаючим захопленням і благоговінням, щочастіше і щотриваліше я про них розмірковую: зоряне небо наді мною і моральнісний закон в мені.
"