Het volkslied van Oekraïne
| Het Oekraiense volkslied - Українська народна пісня - Oekrajinsa narodna pisnja Het Oekraïense volkslied, getiteld "Sjtsje ne vmerla Oekrajini" (Oekraïens: "Ще не вмерла України") werd oorspronkelijk geschreven door Pavlo Tsjoebinski en gecomponeerd door Mychaïlo Verbitski in 1862 tijdens de 19e-eeuwse Oekraïense nationale heropleving. Het lied benadrukt de veerkracht van het Oekraïense volk en de vastberadenheid om vrij te zijn. Het werd het officiële volkslied van Oekraïne in 1992 na de onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie. Het volkslied belichaamt de nationale identiteit en de wens van het Oekraïense volk om vrij en onafhankelijk te zijn. |
| Oekraine is nog niet dood Ще не вмерла Україна Sjtsje ne vmerla Oekrajini |
| Oekraïne is nog niet dood, noch haar glorie noch haar wilskracht, Ще не вмерла України і слава, і воля, Sjtsje ne vmerla Oekrajini i slava, i volja. Het lot zal ons toelachen, jonge broeders. Ще нам, браття молодії, усміхнеться доля. Sjtsje nam, brattja molodiji, oesmichnet́sja dolja Onze vijanden zullen verdwijnen als dauw in de zon, Згинуть наші воріженьки, як роса на сонці, Zhinoet najsi vorizjenki, jak rosa na sontsi, En wij, broeders, zullen heersen in ons eigen land. Запануєм і ми, браття, у своїй сторонці. Zapanoejem i mi, brattja, oe svojij storontsi. |
| Wij zullen ons lichaam en onze ziel opofferen voor onze vrijheid, Душу й тіло ми положим за нашу свободу. Doesjoe j tilo mi polozjim za nasjoe svobodoe, En we zullen laten zien dat wij, broeders, afstammen van de Kozakken. І покажем, що ми, браття, козацького роду. I pokazjem, sjtsjo mi, brattja, kozatskoho rodoe. |
"Ik voel me niet gedwongen om te geloven dat diezelfde God die ons heeft begiftigd met gevoel, rede en intellect, de bedoeling had dat wij deze niet zouden gebruiken.
мене ніщо не зобов’язує вірити, що той Бог що наділив нас розумом, запланував щоб ми забули як його використовувати
"